Jeugherinnering (1954/55)

 

Ich herinner mich nog dat wie ich bie de grootste kleutesj zout, bie zuster José moosj kómme, ómdat ich op de sjpaorbrök haw gesjpeeld.Sjtein en cente oppe rails lègke, die es de trein koum, in sjtökker sjprónge of gans plat woorte. De straof: eine gansen daag bie de allerkleinste kleutesj zitte! Dat deig pien, want de waek d’rop zou ich nao de ‘grote sjool’ gaon!

 

In ’t Lömmericherveldj hawwe veer wie bekans jederein ’n paar hounder en knien. Ich verzörgde die beeste, gouf nuuj sjtreu en vouwer. Emes haw mich vertèld dat sjtreu zo goud zou brenne!  Ich vónj in de biekeuke ein deuske zjwaegele en  opèns sjtóng ’t sjtelke mit knien en hounder in brandj!

Bäökenteare leip ich hèl weg. Veur mien gevuil leip ich oere door de getskes van ’t Lömmericherveldj. Wie ich eindelik poem thoeskoum, bleek mer eine knien get mitgekrege te höbbe: mien witje waar get broener gewore!

 

 =====================================================

oet leifde veur ’t zuje

 

kómme en gaon

 

ze koume oet ’t zuje, van sjpanje en italië

mit ’n sjerp kontrak en gans väöl heimwee

‘t aete waar ónbekènd en sjmaakde ouch neit

baeter in ’t gezèllehoes... trök nao ’t zuje...

 

noe gaon véér mit ’t vleigtuug

nao dat zuje, nao dae sjone mediterranee

geneite van pasta en paella en

van de kleure en geure van ’t zuje...

 

toon oet zitterd vertrók oet ‘t  zuje,

jus wie chantal en huub, die twee oet tegele,

ze woorte bekènd in bènne- en boetelandj

mer koume trök, al waar ’t veur aeve,

vanwaege de leifde veur ’t zuje...

 

laot ós allenej blieve sjrieve euver ‘t zuje

in ós sjoon, zuvere modesjtaal

euver ós werm, poëtische provins,

oet leifde veur ’t zuje,

oet leifde veur ’t platbook...

 

       

juli 2021© john

============================================================

helde

ich wunsjde mich dat ich koosj sjrieve

euver leifde, van leid en gelök

mer ich bèn geine Hendrik* of Menno*

‘t  zal ummer perbeiere blieve...

 

ich wunsjde mich dat ich koosj teikene

euver leifde, van leid en gelök

mer ich bèn geine Vincent* of Pablo*

op mich houf geer neit te raekene...

 

ich wunsjde mich dat ich koosj zènge

euver leifde, van leid en gelök

mer ich bèn geine Charles* of Caruso*

 zo wied zal ich ‘t noots brènge...

 

ich wunsjde mich dat ich koosj dichte

euver leifde, van leid en gelök

mer ich bèn geine Hendrik* of Guido*

 wach dus op baeter gesjichte...

 

151021©john

 

*Hendrik van Veldeke/*Menno ter Braak/

*Vincent van Gogh/*Pablo Picasso/

*Ray Charles/ *Enrico Caruso/

*Hendrik Marsman/*Guido Gezelle

 

 

 

========================================================

ónrös

 

richtig floep dae höb ich neit    

toch bèn ich dèks óngerös         

omdat ich weit, in dezen tied,            

haet jederein zien eige sjtress. 

 

waal of gein blaw-witte maskes        

’t is vraoge nao bekènde waeg  

jedes maol weier nuje regels

en vrieheid is nog wied eweg.   

 

nondejuu, wo blif die sjpuit noe

‘t doert toch langer es gedach

gans väöl luuj mit zjwaore moud

die höbbe al zo lang gewach.

 

op vakans mit bös of vleigtuug

gans wied weg nao zee en zón

mit de tent of mit de sjleiphut

wit geer nog wie dat doe góng?

 

dat dènke aan die vruiger tieje

geuf mich dèks ein goud gevuil

bèn dan weg van leid en elenj

dat wurt ouch mich waal ‘ns teväöl

 

laot veer haope dat al gans vlot

alles wurt wie veur twee jaor

dat veer helop zègke, sjreve:

v’r zeen mit dae corona klaor!

 

 

john hertogh (zittesj@ziggo.nl)